Μπρέζνιεφ, Λεονίντ Ίλιτς

(Ντνιεπροτζερζίνσκ 1906 – Μόσχα 1982). Σοβιετικός πολιτικός, ηγέτης του KKΣΕ της πρώην ΕΣΣΔ, πρόεδρος του προεδρείου του Ανώτατου Σοβιέτ. Μπήκε νέος στις τάξεις του κομμουνιστικού κόμματος και άρχισε να διακρίνεται όταν έγινε γραμματέας της εκτελεστικής επιτροπής του σοβιέτ της πόλης του (1937-38). Πολέμησε στον B’ Παγκόσμιο πόλεμο. Το 1952 έγινε μέλος της κεντρικής επιτροπής του κομμουνιστικού κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης και έπειτα από έξι χρόνια γραμματέας της. Το 1957 έγινε μέλος του Προεδρείου (Πρεζίντιουμ) του Ανώτατου Σοβιέτ της Σοβιετικής Ένωσης. Το 1960 διαδέχτηκε τον Βοροσίλοφ στη θέση του προέδρου. Η πτώση του Χρουστσόφ δημιούργησε νέα κατάσταση στην ανώτατη σοβιετική ιεραρχία, εξαιτίας της οποίας χωρίστηκαν τα δύο ανώτατα αξιώματα που κατείχε ο Μ. με την ανάθεση στον Κοσίγκιν της πρωθυπουργίας και στον Μ. της γενικής γραμματείας του κόμματος. Τον Ιούνιο του 1977 έγινε και πρόεδρος του Προεδρείου μέχρι τον θάνατό του. Επί των ημερών του γιγαντώθηκε και ισχυροποιήθηκε η KGB και η σοβιετική γραφειοκρατία, την οποία είχαν απειλήσει οι μεταρρυθμίσεις του Χρουστσόφ. Στον Μ. χρεώνεται, σε μεγάλο βαθμό, η εισβολή στην Πράγα, καθαρή έκφραση του λεγόμενου «Δόγματος Μ.», σύμφωνα με το οποίο η Μόσχα είχε το δικαίωμα να επεμβαίνει άμεσα στα εσωτερικά των άλλων σοσιαλιστικών κρατών. Χαρακτηριστικό της εποχής Μπρέζνιεφ ήταν επίσης η διατήρηση του ψυχροπολεμικού κλίματος με τις ΗΠΑ, με ένταση των εξοπλισμών, εις βάρος της παραπαίουσας σοβιετικής οικονομίας. Η τελευταία θεαματική κίνηση του Μ. ήταν η εισβολή στο Αφγανιστάν το 1979.Ο Μ. έγραψε τα βιβλία Μικρή γη, Αναγέννηση, για τα οποία τιμήθηκε με το βραβείο Λένιν.